voorgoed
haar mond voorgoed gesloten
geen spraakje hoop
op haar gezicht te zien
voorgoed weggekwijnt
in haar leventje
te donker om te kijken
haar ogen openden niet meer
voor al het moois wat er nog was
voorgoed verloren in haar zelf.
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Maandag, maart 19, 2007 21:24 |
| droefmooi! liefs, hilde |
|
| kerima ellouise: | Maandag, maart 19, 2007 21:08 |
| triest droef geschreven...maar wel mooi ! liefs kerima ellouise |
|
| vlokje: | Maandag, maart 19, 2007 19:25 |
| Ohhh....wat triest! liefs sylvia |
|
| myrkvi : | Maandag, maart 19, 2007 19:16 |
| Droef geschreven..... veel liefs en dikke kus myrkvi |
|
| Artifex: | Maandag, maart 19, 2007 19:06 |
| Warme knuffel voor jou... Liefs, Artifex. |
|
| jantje maan: | Maandag, maart 19, 2007 18:12 |
| stil makend droef liefs marc |
|
| Riann: | Maandag, maart 19, 2007 17:54 |
| riann is tulpje | |
| Riann: | Maandag, maart 19, 2007 17:54 |
| voor die gene komt die open mond ook weer gelukkig praat jij wel dus gelukkig gaat dit niet over jezelf liefs mij |
|
| Windwhisper: | Maandag, maart 19, 2007 17:54 |
| en toch gloort hoop in een lentelach | |
| remie: | Maandag, maart 19, 2007 17:25 |
| er komen andere tijden, altijd weer...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: fran92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||