Jet van keken vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

michris:	Maandag, februari 04, 2002 10:00
IJzig stil, en heel alleen, nooit meer je moeder om je heen. Ik herken er alles in wat je schrijft, je wilt nog zo veel samen delen, maar dat kan niet meer. Dat is de pijn, die je treffend verwoord. liefs, michris

---

christina:	Zondag, februari 03, 2002 16:07
Zo stil en zo vredig of als ze slaapt En over een poosje haar ogen weer opend Maar het koude lichaam vertelt dat ze haar rust heeft gevonden Nu is het jou hart dat je gedachten verwarmt Lieve Jet probeer de ijzige stilte te vervangen door warme warmte Want in jou warme hart is het nog waar ze leeft daar draag jij haar mee Liefs knuffie Christa

---

elly :	Zondag, februari 03, 2002 14:46
Je voelt het verdriet als het ware bij het lezen van je gedicht...momenten in het leven die je raken en die je vaak in stilte verwerken moet. Liefs Elly xxx

---

free:	Zondag, februari 03, 2002 12:29
Je weet t he!loslaten is veel moeilijker dan vasthouden..en toch moet je..maar liefde blijft kuzzy

---

Lotteke:	Zondag, februari 03, 2002 12:12
een schoon gedichtje... goed geschreven ma kvinnet mega erg vr u!

---

Sheena:	Zondag, februari 03, 2002 12:08
mooi stil en ingetogen verwoord verdriet .... liefs, Sheena

---

Auteur:  Jet van keken
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:  03 februari 2002
Thema's: [Houden van] [Moeders] [Verlies]