soms zie allemaal niet meer zitten.
dan weet ik niet meer voor wie of wat leef.
elke keer als iemand verlies.
elke keer word weer bedrogen.
ze beloven je eeuwige vriendschap.
maar dan gebeurt er iets dan dan laten ze je stikken.
met de woorden sorry ik kan niet aan.
wat moet je dan.
ik wil stoppen.
maar kan dan moeilijk weer veder gaan.

gisteren heb weer gesprek gehad.
ze willen me laten vechten.
maar ik heb geen kracht meer in me.
me laten genieten van iets wat niet van mij is.
en ook nooit van me aleen worden.
dus heb ik ook zo iets.ja wat moet hier nou mee?

ik wil iets wat aleen van mij is.
en wat ook nooit kan verdere leven meer weg kan.
maar waar nu zit ken helemaal niks.
ze willen me voor dingen behoeden wa ze toch niet zal lukken.
het is beter dat je nog even wacht zeggen ze.
flikker toch op man.
ik verneuk liever me leven.
dan dat zo veder ga.

nu doe dingen die helemaal niet wil.
ik wil stoppen omdat niet meer weten waarvoor leef.
maar doe dan teveel mensen pijn.
maar nu nu doe zelf meeste zeer.
met deze pijn ken niet hele dage doorlopen.
de pijn om met me zelf te moeten lopen.
ik haat mezelf omdat dit leven leef.
ik weet niet meer hoe moet.

ik ben wanhopig en verloren.
in me eigen pijn en verdriet.