mijn zonnetje
Ik leef
Ik leef omdat het moet
Het wordt een soort automatisme
Anderen vinden het zo wel goed
Maar ik ben ongelukkig
Alleen m'n lichaam loopt hier nog rond
Mijn ziel zweeft ergens anders
Dit is echt niet gezond
Als ik zo doorga
Ga ik echt kapot
Ik wend me tot de zon
Maar de zon is slechts een maffe god
Maar zelfmoord plegen
Doe ik toch maar niet
Ze hebben me overtuigd
Er ligt teveel voor me in het verschiet
Reacties op dit gedicht
| mariska: | Woensdag, april 24, 2002 12:24 |
| dood, je zefl dood maken is een teken van onmacht een teken dat je zwak bent. en jij ben niet zwak!!!!!!!!! kus mariska |
|
| frauke: | Zondag, februari 03, 2002 22:14 |
| dood willen is iets anders dan dood gaan dood willen is gewoon even niet bestaan schrijven gaat makkelijker dan al dat gepraat ik hoop dat je wanhoopsgevoel gauw overgaat. dus haal die traan van je gezicht en maak voor ons een nieuw gedicht. zet hem op:) frauke |
|
| Evi: | Zondag, februari 03, 2002 21:35 |
| Je hebt geluk me "ze" er zijn er genoeg die ze niet hadden.... raak ze niet kwijt k*s en heel veel liefs Evi (je kan mooi schrijven_) | |
| irma: | Zondag, februari 03, 2002 19:45 |
| knap dat je er van overtuigd dat je geen zelfmoord gata plegen, ik zal het maar altegraag willen! liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: lovertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||