Wat moet ik nu beginnen
Ik weet het allemaal niet meer
Ik ben moe van alle leugens
van alle vernederingen elke keer
Heel vaak heb ik verdriet
ik leef in eenzaamheid
Er is niemand die het aan me ziet
Ze zien me als een vrolijke meid
maar de waarheid is anders dan ze
denken
ik ben anders dan ik me gedraag
de ware gevoelens hou ik achter
de gevoelens die ik elke dag weer
wegvaag
Zodat niemand er ooit achter komt
het is zo een zware taak
Elke dag met vrolijkheid vermomt
en huilen wanneer ik alleen ben, zo
vaak
Het kan me allemaal niks meer
schelen
ik wil dat het stopt
zodat ik mijn wonden kan helen
dat mij leven weer klopt
Dat ik me niet meer zo nietig voel, en
zo klein
Ik wil de echte waarheid kennen
zodat zelfs mijn glimlach geen leugen
meer zal zijn
Laat mij een echt leven lijden...