roos in de woestijn
Een traan wist jouw make-up
en glinstert in het licht.
Jouw verhaal is zo pijnlijk.
Het brengt een kleur op jouw gezicht.
Ik zoek naar woorden,
maar een woord heeft hier geen zin.
ik kijk in jouw ogen
en voel de pijn binnenin.
Hoe kun jij ooit de zon zien schijnen?
hoe kan jij dit leven weer aan?
Want hij brak jouw hart
en kerfde krassen op jouw ziel.
Ik smeek in stilte,
maak wat gebroken is weer nieuw.
Hij sprak lieve woorden,
maar de lust heeft jou geraakt.
Een haat is geboren
en heeft iets moois kapot gemaakt.
Je voelt je verlaten in het
schrijnen van jouw pijn.
Ik bid om wat water
voor de roos in jouw woestijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ac.annelieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||