(P.D.05) Man’s head
Hij ziet zijn eigen gelaat
Als hij voor die spiegel staat
Met achter zich wat behang
Als een hoofd knijpende tang
Papier van alle formaat
Een dood levend feestgewaad
Vol gaatjes en toch zo bang
Voor zijn status en zijn rang
Geen fel kleur die het doek schaadt
Ook niets die in het bloed baadt
Bij gehuil of weemoed zang
Voor een groot of kleine wang
Tot het glas aan stukken slaat
En al puzzelend neerdaalt
Vol met pleisters kort of lang
Al kronkelend als een slang
Als hij voor die spiegel staat
Met achter zich wat behang
Als een hoofd knijpende tang
Papier van alle formaat
Een dood levend feestgewaad
Vol gaatjes en toch zo bang
Voor zijn status en zijn rang
Geen fel kleur die het doek schaadt
Ook niets die in het bloed baadt
Bij gehuil of weemoed zang
Voor een groot of kleine wang
Tot het glas aan stukken slaat
En al puzzelend neerdaalt
Vol met pleisters kort of lang
Al kronkelend als een slang
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||