lieve kleine kusjes
De wereld draait en draait
Lachend en gierend
Maar zij voelt niks meer
Dan een koude rilling
Over haar rug
Er is geen zachte warmte
Die naar haar lacht
Ze zeggen
Dat het een ziekte is
In haar gedachten
Maar echt
Ze voelt geen warmte
En ziet niemand
Die naar haar lacht
Wel een man
Zijn blik is onheilspellend
En zijn handen koud
‘gegroet,
ik kom je halen’
Hij slaat zijn zwarte mantel
Om haar schouders
En voor ze met hem vertrekt
Strooit ze lieve
kleine kusjes rond
Voor al diegenen
Waarvan ze houdt
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, maart 21, 2007 23:01 |
| we hebben dezelfde man ontmoet vandaag...heel mooi jouw benadering... knuf kerima ellouise |
|
| MizzTeaQ: | Woensdag, maart 21, 2007 19:32 |
| Brrr! Liefs en kus, |
|
| mums: | Woensdag, maart 21, 2007 11:23 |
| stuur die man maar een paar blokjes om meid....ik zie hier de zon buiten en heb je per express wat pgestuurd....lekker warm. knuf liefs mmums |
|
| Amon: | Woensdag, maart 21, 2007 10:53 |
| Godzijdank is het woensdag en kan ik 1 miljoen kusjes teruggeven | |
| Windwhisper: | Woensdag, maart 21, 2007 10:06 |
| Ik stuur je lentekusjes...en als je dan nog eventjes wilt blijven liefs Cobie |
|
| hiljaa: | Woensdag, maart 21, 2007 09:52 |
| je intens indenkend geschreven knufleifs--hiljaa-- |
|
| lexx: | Woensdag, maart 21, 2007 09:50 |
| en nog ''s duizend kussen en omhelzingen van mij (dan moet je wel gaan gloeien) | |
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 21, 2007 09:48 |
| :-), mooi Vivika, mooi, lentekus! |
|
| sunset: | Woensdag, maart 21, 2007 09:41 |
| Zolang je leeft is liefdevolle kusjes strooien en houden van het mooiste dat er is. En wij leven zolang als het de Goddelijkheid behaagt. Want geen grotere zonde dan te beëindigen wat ons door Haar liefdevol werd gegeven. Dus zeg maar gedag tegen die ''koude, kille man'', open je ramen en kijk, voel: honderduizenden kusjes komen jouw teruggevlogen. Liefs en mooie lentedag, sunset |
|
| lommert: | Woensdag, maart 21, 2007 09:29 |
| we zullen dat figuur allemaal tegenkomen.....laten we, zolang we nog kunnen strooien;)..houden van is gelukkig niet aan regels gebonden...indenkend gedicht...houdt me bezig liefs van mij willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vivika | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||