De hemel heeft er genoeg van

De wolken blijven huilen
de hemel is verdrietig
iedereen probeert te schuilen
ik voel me zo nietig

de hemel kijkt naar deze aarde
en ziet het gewriemel van de mens
denkt bij zichzelf: wees eens aardig
dat is alleen mijn wens

maar niemand luistert
als de wind fluistert
en de zon haar liefde uitstraalt
en alle positiviteit ophaalt
uit het heelal
want ze zal
ons vragen om liefde voor elkaar
voor iedereen, voor hem, voor haar

en nu heeft de hemel het even gehad
ze stort al haar ergenissen uit
haar verdriet en woede omdat
iedereen alleen aan zichzelf denkt
en niemand elkaar een hand geeft
ieder voor zichzelf leeft

de hemel schreeuwt haar woede naar beneden
en huilt bittere tranen van verdriet
ze heeft al veel gezien, lang geleden
maar daarvoor kiest ze niet

wees een beetje lief voor elkaar
en doe je het niet voor een ander
als je daarvoor niet verandert
doe het dan voor haar
zodat de zon ons weer beschijnt
dan is alles weer fijn