Toekomst
Toekomst
de liefde fonkelt als een bron van leven
heeft geen stem maar wel een hart en ziel
niemand ziet me leven in de schaduw van het gelijk
de liefde in het lied ben jij
zo draag ik ook mijn hartstocht uit
het gemis is een orkaan diep in mij
zo verworden tot mijn averij
tussen alle parels voel ik in mij
hem die je terug werpt in zee als niet volmaakt
maar jij roept stop geef hem mij
en in jou word ik onvolmaakt perfect
ik voel me winnaar een koning in eden
want naar jou reist mij verlangen
want hij vertelde de breedte van onze horizon
als las hij in onze ogen het verbond van vertrouwen
in de lange weg naar morgen , samen hand in hand
Reacties op dit gedicht
| Quadesh: | Donderdag, maart 22, 2007 20:33 |
| wow deze is zo vol hoop en liefde!! liefs |
|
| MayadeBij*: | Woensdag, maart 21, 2007 20:35 |
| samen hand in hand! :) of niet.. schouder aan schouder (sprak het werkpaard hahaha) kus! | |
| xUnkissed: | Woensdag, maart 21, 2007 20:27 |
| Heel mooi, maar dit gedicht doet me pijn. Ik weet dat het niet de bedoeling is van deze gedicht. Maar mooi verwoord. knuff, liefs catharina | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dragor | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||