De zon die langzaam tevoorschijn komt,
en de vogels heen en weer in een snelle vlucht.
Mooie bloemen in de weiden bekijken,
terwijl je geniet van de gezonde lentelucht.
Zulke normale dingen,
waar men nooit goed bij stil staat.
Maar als je zelfs daarvan niet meer kan genieten,
weet je waar het echte leven om gaat.
Zolang je leven nog duurt,
lig je maar door het glas te staren.
Zolang je leven nog duurt,
kijk je door de ziekenhuisramen.
De ochtendauw over jouw gazon,
en het kabbelende water, zo rustgevend.
Je hield het altijd netjes zo vaak als je kon.
Je hield het altijd zo sprankelend levend.
Maar zelfs daarvan kun je niet meer genieten,
ookal weet je waar jouw leven echt omgaat.
Je ligt in je bed maar wat naar buiten te kijken.
Door het vieze raam die tussen jou en de natuur staat.
Kon ik je maar wat zon geven,
en als het moest gaf ik je de sterren erbij.
Ik zou je de maan en de natuur schenken.
Al was je maar even vrij..
*Opa ik houd super veel van je en ik blijf bij je tot het eind.