je kwam nooit terug
Ik stond op je te wachten
Tot je thuis kwam van je werk
Maar je kwam niet
Je bleef weg
Tot ik besefte wat er gebeurde
Je bent nooit meer terug gekomen
Ik heb nooit meer met je kunnen praten
Ik heb nooit meer een vadersknuffel kunnen krijgen
Ik was jong, maar besefte wat er gebeurde
Opeens een leven zonder vader
Zo veel verdriet
Even lukte het niet
Nu nog moeilijk
Maar het lukt beter
Je blijft altijd een stukje van mijn hart
Want ook al zie ik je niet
Ik blijf aan je denken dag en nacht
Tot je thuis kwam van je werk
Maar je kwam niet
Je bleef weg
Tot ik besefte wat er gebeurde
Je bent nooit meer terug gekomen
Ik heb nooit meer met je kunnen praten
Ik heb nooit meer een vadersknuffel kunnen krijgen
Ik was jong, maar besefte wat er gebeurde
Opeens een leven zonder vader
Zo veel verdriet
Even lukte het niet
Nu nog moeilijk
Maar het lukt beter
Je blijft altijd een stukje van mijn hart
Want ook al zie ik je niet
Ik blijf aan je denken dag en nacht
Reacties op dit gedicht
| white_eyes: | Woensdag, maart 21, 2007 21:11 |
| ik zou zeggen vooral blijven je gevoelens neer te schrijven, het is zeer mooi verwoord en misschien helpt het bij de verwerking. sterkte! vriendelijke groet, white_eyes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: metalbitch | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||