Zeeslag
Bang voor alle bewegingen,
golven van angst slaan toe.
Staan kan hier niet langer,
ik zit onrustig op het zacht tapijt,
wachtend op wat komen gaat
en kijkend naar het water.
De zee, die stroomt vol tranen
die gehuild zijn op ’t dek.
Kreeften van hun bord gekropen
en bestek vliegt in het rond.
Want daar op de zeven zeeën
gaat het ons niet voor de wind.
golven van angst slaan toe.
Staan kan hier niet langer,
ik zit onrustig op het zacht tapijt,
wachtend op wat komen gaat
en kijkend naar het water.
De zee, die stroomt vol tranen
die gehuild zijn op ’t dek.
Kreeften van hun bord gekropen
en bestek vliegt in het rond.
Want daar op de zeven zeeën
gaat het ons niet voor de wind.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bosdruifke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||