Weet niet meer
Weet niet meer
Ik weet niet meer wat ik moet doen
Ik weet niet meer wat ik moet denken
Ik weet niet meer wat ik doe
Ik weet niet meer wat ik moet denken
Ik weet niet meer wat ik doe
Ik weet niet meer wat ik denk
Ik weet het allemaal niet meer
Ik weet niet meer wat ik voel
Ik zit nog steeds vast
In die cirkel van vuur
De uitweg is temooi
Er zijn verlijdelijke omwegen
En ik wil ze allemaal niet
Ik wil nog niet weg
Ik wil niet meer mezelf verwonden
Ik wil er gewoon uit
Ik zit nu helemaal vol
Er kan niks meer bij
Ik voel dat alles er weer uit komt
Waarneer kan ik niet vertellen
Ik kan het niet vertellen omdat ik het niet weet
Ik ben de controle over mij kwijt
Ik ben ik niet meer
Ik ben allen maar een lichaam
Met een ziekegeest
Mijn ziel gegenomen door stemmen
Stemmen in mijn hoofd die niet meer weg gaan
Die mij vertellen wat ik moet doen
Die mij dingen laten zien
Waardoor ik niet meer kan slapen
Ze bedrijgen mij
Ze zeggen dat ze naar anderen toe zullen gaan
Maar ik weet dat ze niet meer uit mij kunnen
Dat hebben ze zelf gezecht
En nu willen zij weg
Net als ik
Ze hebben de macht over mij
Ze weten alles van mij
Ze weten alles wat er gaat komen
Ze weten alles al wat ik ga doen
Ze hebben alles door dacht
Ze laten mij dingen doen
Die ik normaal nooit zou kunnen doen
Ik weet niet meer wat ik moet doen
Ik weet niet meer wat ik moet denken
Ik weet niet meer wat ik doe
Ik weet niet meer wat ik moet denken
Ik weet niet meer wat ik doe
Ik weet niet meer wat ik denk
Reacties op dit gedicht
| Twinkel Twarkel: | Donderdag, maart 22, 2007 13:43 |
| Echt hoor.. der moet tog een manier sijn om jou te helpen?! Het kan so egt niet langer.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: fadeaway | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||