Herrinering
Op porseleine voeten kwam je aan gelopen
Een volle maan lachte me blijmoedig toe
Je knieën krom, je mond half open
En ik liep naar de keuken voor tissue
Ik kende je al lang, je kwam vaak koeien kijken
Voor hun speelde je harmonica
Die lieten hun ontroering niet zo blijken
Maar ik genoot wel, bij de uiers van de koe.
Nu ligt je as verspreidt in gras
Daar waar de koeien dromen
Ik kan niet aan`t gevoel ontkomen
ik wou, dat je er weer eens was.
Een volle maan lachte me blijmoedig toe
Je knieën krom, je mond half open
En ik liep naar de keuken voor tissue
Ik kende je al lang, je kwam vaak koeien kijken
Voor hun speelde je harmonica
Die lieten hun ontroering niet zo blijken
Maar ik genoot wel, bij de uiers van de koe.
Nu ligt je as verspreidt in gras
Daar waar de koeien dromen
Ik kan niet aan`t gevoel ontkomen
ik wou, dat je er weer eens was.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Lampy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||