Ook zonder jou.
En toch kan ik glimlachen
wanneer ik denk aan jou.
Geen wonden, geen tranen,
het valt te accepteren.
Het valt te accepteren
dat wij niet meer samen zijn.
Ook al begrijp ik nog niet waarom
het doet er niet toe.
Het zij zo,
en ik voel me oke.
Ik kan de wereld aan
ook zonder jou.
Reacties op dit gedicht
| Renske x3: | Zaterdag, maart 24, 2007 18:58 |
| ooh, vind datje er trots op mag zijn dat je je realiseert dat je het ook zonder diegene kan. Liefs | |
| Sayuri: | Vrijdag, maart 23, 2007 12:39 |
| Wat een prachtig gedicht :) Het is echt naar jou gevoel omschreven! Gelukkig dat je er zo over denkt! Veel sterkte evengoed nog! :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Imbroglio. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||