gevoelens
Die gevoelens waren weggestoken,
geen toekomst met jou,
toen kwamen ze plots weer opgedoken,
ik dacht dat je me niet wou.
Je nam me stevig vast,
heel onverwacht,
ik was je dan toch niet tot last,
heb ik onbewust gewacht?
Je keek in men ogen,
kuste me,
heb je dan gelogen?
Alles leek een droom,
maar het was echt,
toch voelde ik me de volgende dag zo slecht.
Een voorgevoel,
je begreep best wat ik bedoel,
Ik moet je laten gaan,
je uit men hoofd zetten,
alleen nog een traan,
maar dat wil ik altijd beletten.
Men hart is gebroken,
over ons sprookje...
wordt niet meer verder gesproken...
geen toekomst met jou,
toen kwamen ze plots weer opgedoken,
ik dacht dat je me niet wou.
Je nam me stevig vast,
heel onverwacht,
ik was je dan toch niet tot last,
heb ik onbewust gewacht?
Je keek in men ogen,
kuste me,
heb je dan gelogen?
Alles leek een droom,
maar het was echt,
toch voelde ik me de volgende dag zo slecht.
Een voorgevoel,
je begreep best wat ik bedoel,
Ik moet je laten gaan,
je uit men hoofd zetten,
alleen nog een traan,
maar dat wil ik altijd beletten.
Men hart is gebroken,
over ons sprookje...
wordt niet meer verder gesproken...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: forever in my heart | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||