het is uit
het is uit
bot tot aan wervels
snijden tanden in vlees
als geslepen messen
luchtig diep kervend
spraak is besloten
en hakt oren in onschuld
schamele terugtrekking
tart verlegenheid stervend
maar jouw ogen spreken anders
als slachtoffer knijpt jouw hachje
om niet door te gaan voor zwakkeling
zijn ze doordringend
achter een verloren lachje
meelij zou ik met je krijgen
duidelijk waren toch jouw zinnen
ons gevoel opzij gezet
is het uit,
uit met beminnen
Reacties op dit gedicht
| Claire Q: | Vrijdag, maart 23, 2007 13:30 |
| hmmm gevoelens, gedachten reactie op... hmm bijzonder geschreven!! liefs!! |
|
| fran92: | Vrijdag, maart 23, 2007 13:24 |
| droef mooi sterkte liefs fran92 |
|
| Nino de Pino: | Vrijdag, maart 23, 2007 10:38 |
| Mooi geschreven! kapot, dat woord voel ik als ik dit lees. sterkte! liefs van nino. |
|
| jasmienschrijft: | Vrijdag, maart 23, 2007 08:50 |
| Sterkte, mooi geschreven. Groetjes jasmien |
|
| rovago: | Vrijdag, maart 23, 2007 01:55 |
| droevig, mooi verwoord. Liefs. Den bompa. |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, maart 23, 2007 00:23 |
| Wat droevig, ik voel de tranen erin sterkte liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||