verbeelding

verbeelding

Het witte schaap van onschuldigheid

verbergt zich langzaam, of stiekem,

in de warme maar donkere grot van haat.

Is het verraad of medeleven?

De vrede, of de hamster die niet wil,

langzaam sterft van eigewijzigheid.

Moeten we nu echt gedwongen worden

om te zorgen voor onzelf, en te staan?

Hebben we nog liefde, of

gaat dat onze pet ver te boven?

Zoals ook steeds het water ons

ver boven het hoofd steeg.

Verlies van het thuis-gevoel,

of het juist terug krijgen, al weet je

dat je morgen weer moet gaan,

en verliezen, wat nooit echt heeft bestaan.

Geschreven door

lurin

0

Reacties op dit gedicht

lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

mucho:	Dinsdag, november 24, 2009 18:54
ha, lekker waanwonen:S goh, leuke gedichten lurin en hoe is net nu?:P

lexx:	Vrijdag, maart 23, 2007 13:01
Hm als ik je dan een bescheiden tip mag geven?! Zou ik dat ''heid'' gaan weglaten..Gewoon ''onschuld'' en van ''eigenwijsheid'' bevoorbeeld ''waanwijs'' enzovoorts.Maakt het nog krachtiger :)Nou kussie maar weer ..

lexx:	Vrijdag, maart 23, 2007 12:54
Zeer mooi dit Chevra !! Verbeelding als in waanidee Goed dit, de logica loslaten en ook weer niet ..:) Kussie!

Over dit gedicht

Auteur: lurin
Gecontroleerd door: maria
Gepubliceerd op: 23 maart 2007
Thema's: [Eenzaamheid] [Leven] [Wij]