tegenstelling
Het doet zo'n pijn!
Mijn dierbaarst genot en verlang.
zo nietig .
zo klein..
zo machtig
zo'n drang
Samen zullen we in de allerdiepste dromen zijn...
zal iemand mij van jouw krankzinnigheid wakker gaan maken?
Ik hou je vast.
Ik wil je los gaan laten
Mijn verlangen en genot
Mijn grootste angst en last
Je laat me leven...
naar de dood laat je me streven
Zoveel pijn ...,
zoveel genot heb je mij al gegeven.
Blijf bij me, nu en voor altijd...
Stop, en ga voorgoed weg!
Zal ik ooit van die gedeelde tegenstelling worden bevrijd?
Onuitstaanbaar genot wat mij steeds dichter tot het einde toe lijd.
Doe me pijn.
Zo'n genot.
Zo fijn.
En nu al zoveel kapot.
Mijn dierbaarst genot en verlang.
zo nietig .
zo klein..
zo machtig
zo'n drang
Samen zullen we in de allerdiepste dromen zijn...
zal iemand mij van jouw krankzinnigheid wakker gaan maken?
Ik hou je vast.
Ik wil je los gaan laten
Mijn verlangen en genot
Mijn grootste angst en last
Je laat me leven...
naar de dood laat je me streven
Zoveel pijn ...,
zoveel genot heb je mij al gegeven.
Blijf bij me, nu en voor altijd...
Stop, en ga voorgoed weg!
Zal ik ooit van die gedeelde tegenstelling worden bevrijd?
Onuitstaanbaar genot wat mij steeds dichter tot het einde toe lijd.
Doe me pijn.
Zo'n genot.
Zo fijn.
En nu al zoveel kapot.
Reacties op dit gedicht
| pablowtje: | Maandag, maart 26, 2007 17:32 |
| Tja, die tegenstrijd in jezelf, tussen willen en doen, tussen diepste verlangen en schrale troost...kun je alleen zelf stoppen, zolang je het nog kunt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||