Ze zijn voor mij waar.
Blauwe, fonkelende, veelzeggende ogen.
Sierlijk gevormde slanke handen.
Donker krullend en speels haar.
Die dingen over mezelf zeggen,
voelt zo raar…
Ik hoor dat van andere,
die die dingen tegen me vertellen.
Soms zelfs dwingend
zodat ik het ook zou kunnen geloven.
Er zijn zogezegd duizend goede dingen aan mij
die je gewoon niet kunt optellen.
Doffe vermoeide blauwe ogen.
Knokkelende bleke handen.
Uitgedroogd en futloos haar.
Die dingen over mezelf zeggen,
zijn voor mij waar.
Reacties op dit gedicht
| jellebie: | Vrijdag, maart 23, 2007 17:16 |
| Mooi gedicht! Ik heb ook moeite om complimentjes te aanvaarden ;) | |
| angel_meisje: | Vrijdag, maart 23, 2007 15:41 |
| stilmakend | |
| Paraskevi: | Vrijdag, maart 23, 2007 15:18 |
| Heel mooi! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elke* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||