wegdroommeisje
vers en nog roze
het stel onthaarde benen
onder het plooien rokje
zedig overeen gekruist
reikt ze bedeesde lachjes uit
wanneer de jonge hanen reageren
in haar ogen geen belofte
aan nadere contacten
met haar bronstige medestudenten
uit het noorden afgezakt
spreekt ze vreemde tongvallen
dus zwijgt ze liever om te horen
waarin ze nu weer is beland
ze droomt in Noorse klanken
van gelijkgestemde jongenshanden
het stel onthaarde benen
onder het plooien rokje
zedig overeen gekruist
reikt ze bedeesde lachjes uit
wanneer de jonge hanen reageren
in haar ogen geen belofte
aan nadere contacten
met haar bronstige medestudenten
uit het noorden afgezakt
spreekt ze vreemde tongvallen
dus zwijgt ze liever om te horen
waarin ze nu weer is beland
ze droomt in Noorse klanken
van gelijkgestemde jongenshanden
Reacties op dit gedicht
| StilleWaters: | Vrijdag, maart 23, 2007 17:39 |
| Ik kan me er echt n heel verhaal bij bedenken. Mooi gedaan! Liefs,, |
|
| Innerchild: | Vrijdag, maart 23, 2007 17:16 |
| Schitterend beeld schets je hier ! Een plaatje ! (het gedicht en dat meisje ... ;) ) Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frans Vlinderman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||