zandtaartjes
Je doelde op hoge golven die met een klap
neerslaan op aarde en het aangespoelde
vuil terugnemen; om voor altijd weg
te blijven van hier. Echter niet meer
dan wat druppels durfden het aan
de leegte in te vullen; golven bleven
ver weg en de burcht bleef onbewoond
en eenzaam achter op het strand.
Je smeekte om kastelen, maar kreeg enkel
zachte zandtaartjes met wat zeewater toe.
neerslaan op aarde en het aangespoelde
vuil terugnemen; om voor altijd weg
te blijven van hier. Echter niet meer
dan wat druppels durfden het aan
de leegte in te vullen; golven bleven
ver weg en de burcht bleef onbewoond
en eenzaam achter op het strand.
Je smeekte om kastelen, maar kreeg enkel
zachte zandtaartjes met wat zeewater toe.
Reacties op dit gedicht
| greendream: | Woensdag, april 11, 2007 18:58 |
| wow!! Deze vind ik echt heel goed.! -Wees hier heeel trots op.. ;) Dikke Kus, Francis | |
| Meisje met het hart*: | Zaterdag, maart 24, 2007 10:13 |
| prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elise, | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||