Aarding(2)
Aarding(2)
Het bos met hoge Elzen
wuift me zachtjes toe
Zou ze me omhelzen...
wuift me zachtjes toe
Zou ze me omhelzen...
Spontaan loop ik naar
een van hen,
Spreid m'n armen,
om me aan haar stam
te warmen,
en voel,
een van hen,
Spreid m'n armen,
om me aan haar stam
te warmen,
en voel,
tinteling,
mijn contact.
mijn contact.
Moeder aarde,
met mezelf, EEN
een in
alles,
Vertrouwd.
Veilig.
Mijn basis is gelegd.
Reacties op dit gedicht
| Fata Morgana: | Zaterdag, maart 24, 2007 23:11 |
| Alledrie mooi geschreven....warm en (w)aardig, natuurgroet Fata |
|
| Free@Bird: | Zaterdag, maart 24, 2007 20:20 |
| Mooi en graag gelezen! Liefs Kerima |
|
| Nino de Pino: | Zaterdag, maart 24, 2007 19:31 |
| voelt net alsof je Koningin Juliana omarmd, geweldig! Mooie reeks trouwens..., liefs van nino. |
|
| lommert: | Zaterdag, maart 24, 2007 19:15 |
| bij alle drie van deze indenkend mooie gedichten heb ik moeten denken aan de Indianen.....het voelen met Moeder Aarde;) ik las ze graag liefs willem |
|
| mobar: | Zaterdag, maart 24, 2007 18:57 |
| Mooi gedaan, groetjes, Mobar. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||