eenzaam
de aarde onder mijn voeten
de wind door mijn haren
de enige die me begroeten
in mijn eenzame jaren
de vis die zwemt
in zijn ronde kooi
zijn vrijheid gestremt
en een makkelijke prooi
water dat maar stroomt
er is zo veel leven
waar ik over heb gedroomt
wie heeft mij dit gegeven?
ik was de vis in de kooi
kon geen kant op
en viel ten prooi
aan die enorme stomkop
lig nu op de koude grond
met de wind over mijn gezicht
denkend hoe hij mijn lichaam schond
en wat hij heeft aangericht
ik loop over grind
mijn huid scheurt open
nog één keer de wind
en het is afgelopen..
de wind door mijn haren
de enige die me begroeten
in mijn eenzame jaren
de vis die zwemt
in zijn ronde kooi
zijn vrijheid gestremt
en een makkelijke prooi
water dat maar stroomt
er is zo veel leven
waar ik over heb gedroomt
wie heeft mij dit gegeven?
ik was de vis in de kooi
kon geen kant op
en viel ten prooi
aan die enorme stomkop
lig nu op de koude grond
met de wind over mijn gezicht
denkend hoe hij mijn lichaam schond
en wat hij heeft aangericht
ik loop over grind
mijn huid scheurt open
nog één keer de wind
en het is afgelopen..
Over dit gedicht
| Auteur: Sf_Volkova | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||