Woorden
een spiegel door woorden gebroken
de stilte viel in mij
een mist trok op
in de diepte van mijn ziel
verankert tot het bot
in ziel gegrift
een gebed
maar dan zonder amen
voor eeuwig nacht
verzwegen pijn
geen antwoord
op een nooit gestelde vraag
ik ken het antwoord al
en zal zwijgen
want het moeras
is mijn enige thuis
toen viel er stilte
waren er alleen sterren en een maan
tranen en een diepe zucht
in inner diepte gevlucht
ja ik