nacht
ach de stilte heeft nooit mijn roes begrepen
ik ben verdwaald in een wereld die ik niet ken
niets is echt ik jaag dromen
en ik hoor vlinders zwijgen
de glimlach aan de nacht
hij neemt me mee
maar niet als ik
maar als verloren dwaas
de maan mijn gids
de stilte mijn schaduw
wat kan het universum nog schenken
voor de haan ochtend kraait
enkel diepte in de trilling van mijn hart