HAAR BRUIDSSCHAT
haar bruidsschat
ringen vulden het beeld
handen verstonden
een gouden koets reed
wat God had verbonden
ze juichten geluk
voor zichzelf het meest
het zijn figuranten
dus niet op het feest.
de wereld kon zien
hoe de prins wakker kuste
wat niet werd geweten
en voorlopig moet rusten
ze dansten de toekomst
zij en de prins van geen kwaad
het paleis was lang open
de muziek en bewaking paraat
rond het plein lopen moeders
de handen ineen.
ze roepen hun kinderen
er komt er nooit een.
want de straten zijn leeg
de mannen verdwenen
de lentezon hier heeft
voor hen nooit geschenen
wil melker
04/02/2002
Reacties op dit gedicht
| elly : | Maandag, februari 04, 2002 19:12 |
| Ik val in herhaling Wil maar wat ik hier lees is weereens schitterend...want wat we zagen was mooi en de rest blijft verborgen achter een dikke muren van onwetendheid. Groetjes Elly |
|
| Gonnij Wind: | Maandag, februari 04, 2002 13:05 |
| Mooi. Mooi klinkt zo simpel en afgezaagt, maar ik meen het echt. |
|
| Jos Leus: | Maandag, februari 04, 2002 12:29 |
| Knap hoor wil en zeer actueel natuurlijk ;-) | |
| lejaeghere rudi: | Maandag, februari 04, 2002 12:26 |
| Heel mooi, Wil en ook up to date. We hebben het ook in België gevolgd. Groetjes, Rudi. | |
| ilona krijgsman: | Maandag, februari 04, 2002 08:11 |
| mooi Wil.....heel mooi.....ik voel wat ik lees...... | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||