Spiegel
Huiver ik als mijn
hand jouw koelte raakt?
Kort glijdt mijn vinger
over jouw bleke gelaat
Waarom boor je de zorg
ook ditmaal
niet de grond in?
(Kijk naar die van angst
vertrokken mond)
Ik kijk vanuit mijn ooghoek
en trek uiteindelijk
mijn wenkbrauw nog
een laatste maal op
hand jouw koelte raakt?
Kort glijdt mijn vinger
over jouw bleke gelaat
Waarom boor je de zorg
ook ditmaal
niet de grond in?
(Kijk naar die van angst
vertrokken mond)
Ik kijk vanuit mijn ooghoek
en trek uiteindelijk
mijn wenkbrauw nog
een laatste maal op
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, februari 04, 2002 17:53 |
| Niet meer bezig even blijven, bevend kijken als je klaar bent, dit gezicht voor uiterlijk de velen die je buiten zien, het gaat je lukken, vast wel, hou je hoog, durven kun je zonder meer, maar zou je ook voor mensen veelbelovend kunnen ogen? Een echt wel denkend groetje, Hans |
|
| Layla Hester: | Maandag, februari 04, 2002 13:47 |
| dank je wel :) | |
| wil melker: | Maandag, februari 04, 2002 13:13 |
| Layla, goed die observatie, zijdelings, en je open conclusie.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Layla Hester | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||