Op eigen benen staan
Kindertjes lief ...
Ik heb al zoveel op papier geschreven
maar weet nu werkelijk heel even
niet wat neer te pennen
en toch zal het moeten wennen
vanaf vandaag is mijn huisje kinderloos
‘k ben daarom helemaal niet boos
maar het geeft toch een raar gevoel
ach je weet wel wat ik bedoel
jullie zijn de wereld niet uit
wonen een paar straten verder hooguit
nog in dezelfde gemeente
en toch voel ik een leegte
maar met een gevoel van je hebt je best gedaan
en de poort open gezet voor hun eigen bestaan
ik hoop dat jullie zullen vinden in uw eigen huis
de warmte en gezelligheid van een echte thuis
maar dat je ook weet voortaan
dat ons deurtje open blijft staan
ik pink een traan weg als ik zeg …
lieverds ... ga nu maar jullie eigen weg !
Liefs mams en paps
Reacties op dit gedicht
| spacewuppie: | Maandag, maart 26, 2007 10:45 |
| krijg er kippevel van mooi geschreven. ze zijn niet van de wereld en ze zullen je altijd nodig hebben hoe oud ze ook zijn. liefs xxx EvA |
|
| hiljaa: | Maandag, maart 26, 2007 09:39 |
| loslaten is niet makkelijk.... knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||