Voorbij.
Al doet mijn
gezicht geen
inspiratie op
voor de dingen die
ik zou willen schrijven,
ik leef mijn leven.
Ik zet mijn tanden
in papier en geloof
niet meer in
ons.
Onze stiltes zijn te groot,
terwijl mijn hart een beetje breekt
wanneer ik jou zie. Je deed het beter
voordat ik jouw gezicht kende,
voordat jouw ogen tegen mij spraken.
Ik maak geen tijd meer vrij
om voor ons te vechten.
Dit doet jou pijn, maar ik heb ook rechten.
( ik wil mijn eigen tijd terug )
Het is dat mijn ziel mij heeft
verlaten, dit maakt te veel gaten
het spijt me, maar het mocht niet baten.
gezicht geen
inspiratie op
voor de dingen die
ik zou willen schrijven,
ik leef mijn leven.
Ik zet mijn tanden
in papier en geloof
niet meer in
ons.
Onze stiltes zijn te groot,
terwijl mijn hart een beetje breekt
wanneer ik jou zie. Je deed het beter
voordat ik jouw gezicht kende,
voordat jouw ogen tegen mij spraken.
Ik maak geen tijd meer vrij
om voor ons te vechten.
Dit doet jou pijn, maar ik heb ook rechten.
( ik wil mijn eigen tijd terug )
Het is dat mijn ziel mij heeft
verlaten, dit maakt te veel gaten
het spijt me, maar het mocht niet baten.
Reacties op dit gedicht
| L*L*S: | Woensdag, april 11, 2007 19:18 |
| een erg mooi gedicht je omschrijft je gevoelens erg goed Ik maak geen tijd meer vrij om voor ons te vechten. Dit doet jou pijn, maar ik heb ook rechten. dat stukkje doet mijdenken aan mij en mijn ex |
|
| (rottig)appeltje: | Maandag, maart 26, 2007 18:55 |
| ik vind het begin vooral heel mooi.. als ik dit zo lees weet jij dat je erg goed aan hebt gedaan.. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||