Liefdesgetrouw.
Ze hebben mij niet geleerd
hoe je vanaf het eerste moment
van verliefdheid
tot een geliefde wordt.
Zij hebben mij nooit gezegd
dat dit hart zo kloppen kan
als water tot onze lippen
bedreigd in stormstilte
breek ik door, alleen
met jouw mond
tegen de mijne
We drukken onze lippen
zoals tegen het glas
om resten achter te laten.
Onze warmten tegen elkaar
om te voelen dat waarheid
werkelijk bestaat
tegen beter weten in.
Laat ons bidden voor dit,
deze liefde en de zekerheid
van elke nieuwe dag
opdat ik ook dan
me in jou verlieven zal.
En ik leer lief te hebben
ondanks alles. Iedereen.
Paul de Bruyn en Marjolein.
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Dinsdag, maart 27, 2007 19:56 |
| indrukwekkend... leafs/klaes |
|
| Panta Rhei: | Dinsdag, maart 27, 2007 19:40 |
| Haha paul, jammer voor jou, ik keek eerst onderaan, zag dat t een duo was en ging toen pas lezen :P mooi. Groetjes, |
|
| Paul de Bruyn: | Dinsdag, maart 27, 2007 19:30 |
Grinnikt; en ik blijf ''t fijner vinden wanneer ''t niet vooraf aangekondigd wordt: lezers zullen achteraf nogmaals lezen (als ze slim zijn;)) wie wat heeft geschreven, en waar de klemtonen liggen etc. Hmm dank je Marjo, ''t werd tijd dat de pen gelicht werd;) Liefs, |
|
| sunset: | Dinsdag, maart 27, 2007 19:06 |
| Heel mooi duet en graag gelezen. Toch blijf ik erbij dat het fijner is als het ook als duogedicht aangekondigd wordt in de index. Liefs en mijn genegenheid voor beiden, sunset |
|
| Sarah Blind: | Dinsdag, maart 27, 2007 18:41 |
Mooi, erg mooi.. Liefs voor beide, Sarah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marjolein. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||