zomertijd
dagen verstrijken dagen van steen
het hout is geweken verbrand door
de tijd, jouw tijd, of dwaal ik soms
je frijnt, polijst, zoet steen tot ziel
en haar zacht naakte zonnewende
werpt een schaduw op mijn uur
vind geen weg in jouw cirkel
blijf buiten staan en kom niet
als je roep jouw tijd is niet de
mijne, dit jaar schrikkel ik iets
langer, wordt niet veel wijzer
van jouw grote of jouw kleine
vandaag heeft tijd geen last van
mij voor mij geen uur naar voren
ik verstrijk vanzelf wel
ook zonder jouw slagen