Vals Verdriet (Krijtstrepen)
Met dit krijt
maak je strepen op m'n ziel;
Met die woorden
Hou je't draaiende, dat wiel.
Je hebt me getekend,
Als een schaduw gegraveerd;
Wat valt er nog te lachen,
als het tij nooit immer keert?
Ik hou je aan beloftes,
zonder reden uitgemoord.
Het is moeilijk balanceren,
voetloos dansend op een koord.
Ik zal er niet om treuren,
want ik weet, je komt terug.
De basis van je vals verdriet,
getekend op m'n rug.
maak je strepen op m'n ziel;
Met die woorden
Hou je't draaiende, dat wiel.
Je hebt me getekend,
Als een schaduw gegraveerd;
Wat valt er nog te lachen,
als het tij nooit immer keert?
Ik hou je aan beloftes,
zonder reden uitgemoord.
Het is moeilijk balanceren,
voetloos dansend op een koord.
Ik zal er niet om treuren,
want ik weet, je komt terug.
De basis van je vals verdriet,
getekend op m'n rug.
Reacties op dit gedicht
| lieselot: | Zaterdag, februari 09, 2002 10:32 |
| Blij dat ik eindelijk nog eens iets nieuw te lezen krijg van jou. Nieuw werk bleef nogal lang uit. Elk gedicht van jou, blijf ik appreciëren. Ben zelve recent tijdelijk emotioneel kapot gemaakt door een klootzak die me op schandelijke wijze heeft gedumpt. Maar het cyberleven zal me redden van de ondergang, nietwaar? Vriendelijke groeten, lieselot. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Chill | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||