Papa
Het is een lieve man
het is mijn vader
Hij ziet er slecht uit door al het sporten wat hij doet
hij word veelste mager en krijgt een ingevallen gezicht.
En natuurlijk doet de situatie nu ook geen goed.
Hij gaat scheiden van mijn moeder.
Zijn gevoel heeft hij nooit geuit
eigenlijk speelt dit al een hoop jaren.
Als hij mij en mijn broertje niet gehad had
was hij allang weg gegaan bij mijn moeder.
Als je zoiets hoort doet mij dat veel verdriet.
Misschien is het sporten voor mijn vader
een manier om zich te ontspannen
en zijn emoties te uiten
maar erover praten doet hij nauwelijks.
Wat voel ik nou eigenlijk?
Ben ik boos, teleurgesteld, verdrietig
of blij omdat hij het verteld heeft na 24 jaar?
Ik kan het niet onder woorden brengen…
Ik heb regelmatig verdriet om de situatie
hoewel ik het wel probeer te accepteren.
De sfeer in huis is niet fijn
en de spanning is om te snijden.
Mijn vader is sociaal niet vaardig
hij maakt lompe en keiharde opmerkingen naar mijn moeder
en dan zie ik mijn moeder met tranen en pijn
dat doet mij nog het meeste pijn.
Maar hij is mijn vader,
het is mijn papa,
waar ik ondanks de hele situatie
ontzettend veel van hou!!