Opgesloten
Onrust en chaos in mijn hoofd,
gevoelens nog steeds compleet verdoofd.
Ik kan wel blijven proberen,
maar het is niet meer te verteren.
Ik wil zo graag en dan ook met jou,
dat zijn de gevoelens waar ik van hou.
Ik kan mezelf nog steeds niet vergeven,
liefde nog lang niet opgeheven.
Verdriet en pijn dat is wat ik voel,
op het moment dat ik niet weet wat je bedoel.
Verlang naar je handen en je zachte lippen,
zou graag elk moment van de dag bij je langs wippen.
Maar toch is dat nog steeds niet te aanvaarden,
denk aan de tijden dat wij samen deze oceaan bevaarden.
Toen was alles simpel en mooi,
nu is mijn hart opgesloten in een kooi.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dreamstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||