een droom
de avond valt,
de lucht wordt grijs.
nog even en ik ga naar bed.
plots....zweef ik op de maan
gewichtenloos zweef ik op en neer
het is alsof ik vlucht
maar ik weet niet waarheen
ik voel me ongelukkig
ik wil hier niet blijven
weg van de drukte
weg van de werklijkheid,
die soms zo hard kan zijn
maar ik voel me zo eenzaam
ben hier zo alleen.
plots ontwaak ik en voel
niemand aan mijn zij
dan besef ik
hoe hard het leven kan zijn.
de lucht wordt grijs.
nog even en ik ga naar bed.
plots....zweef ik op de maan
gewichtenloos zweef ik op en neer
het is alsof ik vlucht
maar ik weet niet waarheen
ik voel me ongelukkig
ik wil hier niet blijven
weg van de drukte
weg van de werklijkheid,
die soms zo hard kan zijn
maar ik voel me zo eenzaam
ben hier zo alleen.
plots ontwaak ik en voel
niemand aan mijn zij
dan besef ik
hoe hard het leven kan zijn.
Over dit gedicht
| Auteur: labush | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||