Elke dag die nachtmerrie
Elke dag weer die pijn
Elke dag weer die verdriet
Elke dag weer dat mes
je snij je zelf omdat je geen raad weet
en dan komt der weer een litteken der bij
zo veel pijn doet het niet
je voelt even helemaal niks
Het is zo een heerlijk gevoel
even nergens aandenken
even niks voelen
alleen me ziel en lichaam is zo moe
me enigste vriend
de enigste keer
dat je niks voelt
is het mes
me hart is bevroren
ik probeer te leven
te leven voor me vriend
ik ben blij dat het mes,
niet me enigste vriend is
ik leef door me vriend
ik leef voor me vriend
ik leef voor onze toekomst
ik wil hem gelukkig maken
maar hoe kan dat?
als je zelf niet gelukkig bent
als je niet kan leven
zonder te snijden
Hij helpt me en steunt me
Hij doet der alles aan
zodat ik gelukkig wordt
en blijf leven
Ik wil zo graag
gelukkig zijn
ik ben het met hem
ik hou van hem
maar toch hou ik niet van mezelf
toch ben ik kapot van binnen
toch ben ik dood van binnen
me ziel en lichaam
willen niet meer
ze zijn zo moe
laat me slapen
voor eeuwig
ik kan niet meer
ik ben op
verdrietig zijn
en het voelen van binnen
maar voor de buiten wereld
het vrolijke meisje
met een masker
ooit zal het masker scheuren
en dan zien ze wie ik ben
maar zo lang die dag
der nog niet is
hou ik het verborgen
net als me littekens
Help me!!