Geraas in denken dan bevrijd ? al is de zon zovaak winnaartoch breekt de wind er takkenal geeft de bloem haar openheidgure regen geeft me ongemakken zelfs bliksemstralen voeren opbuigen bomen met het nieuwe groenal zegt een kind, ik heb je liefhet is zo dubbel in mijn doen de lente is me aangenaam in bemerkentoch ligt er ijs op ‘t waterik wil de dag brengen wat ze verdientmaar ze gaat voortdurend naar later ‘k zou de onrust de keel er willen knijpeneen tred voortgaan in de tijdlaat dan de zeis maar slijpenwordt geraas in denken dan bevrijd ? willem| Nino de Pino: | Zaterdag, maart 31, 2007 13:05 |
| soms klapt er een deurtje open die je snel weer sluiten wilt, omdat het de goede vrede verstoord. chaotisch gevoel roept dit op, de afbeelding die onscherp is, helpt ook niet. groeten van nino. |
|
| hiljaa: | Donderdag, maart 29, 2007 15:23 |
| intens voelend .....onvredig gevoel! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Cora (ZIJ): | Donderdag, maart 29, 2007 13:19 |
| Tjee, wat een einde ... | |
| kerima ellouise: | Donderdag, maart 29, 2007 12:18 |
| en juist om dat dubbele...wordt boosheid en onmacht nog eens vergroot...en dan laat het razen een leegte achter... ik stuur je zonnestraaltjes om weer te vullen... liefs kerima ellouise |
|
| mums: | Donderdag, maart 29, 2007 11:36 |
| ik voel mee met je boosheid lieve Willem. Het is inderdaad allemaal zo dubbel. ik zit nu in een fase dat ik door dat dubbele en die boosheid even geen woorden kan vinden. Wil even helemaal niet meer denken, alleen maar doen. Wil ''s avonds enkel spierpijn hebben . kus liefs mums |
|
| switi lobi: | Donderdag, maart 29, 2007 10:33 |
| Het razen helpt niet lieve Willem...(daar wordt ik ook zo razend van)...maar het leidt wel af. Ik snap dit gevoel zo goed en huil met je mee... Dikkedikke knuffels Liefsliefs, switi lobi |
|
| Fairouz: | Donderdag, maart 29, 2007 10:10 |
| Mooi Wllem. Ik ben jammer genoeg nooit zo snel ontroerd Zou ik wel moeten zijn he ? Fijne dag toch liefs, Fairouz |
|
| Hilly N: | Donderdag, maart 29, 2007 09:43 |
| Wit wordt soms voelbaar grijs. Als een melodie zonder wijs. We lopen even naast het spoor. Maar telkens breekt de zon gelukkig weer door. Eigenlijk hebben we zoveel om gelukkig mee te zijn. Toch overheerst soms hartenpijn. Steeds weer zullen er ook gelukkige momenten komen. We mogen blijven geloven in onze dromen. Lifs, Hilly |
|
| H.J.: | Donderdag, maart 29, 2007 09:31 |
| voortgaan of teruggaan in de tiujd is ons (helaas) niet gegeven. Ik weet ook niet of het goed zou zijn maar het wensen blijft. warme groet. |
|
| Windwhisper: | Donderdag, maart 29, 2007 09:06 |
| Ontroering knijpt mijn keel dicht, ik zou je zo graag geruststellend willen troosten, maar ja aanvaarding is zo moeilijk Willem dat niet alle lentekleuren warm zijn... Dikke goede morgen kus en ik stuur je maar een knuffel Liefs Cobie Sterkte en kracht |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||