kerima ellouise: | Vrijdag, maart 30, 2007 12:10 |
voelbaar...een stilte die woorden draagt door de afstand heen...vragen achterlatend...in onbegrip.. mooi heb je dit geschreven liefs kerima ellouise |
|
Windwhisper: | Vrijdag, maart 30, 2007 10:32 |
Droevig voelbaar hoor, en dan die vraag...neem de tijd gun jezelf die kans om het zeker te weten. liefs Cobie |
|
Cora (ZIJ): | Vrijdag, maart 30, 2007 10:16 |
Zeer triest maar zo mooi geschreven! Elk huisje heeft zijn kruisje, een relatie gaat niet vanzelf, daar moet je aan werken, hard werken, als het te lang heeft geduurd en de verwijdering te groot is, tja, dan is het helaas te laat, verdrietig gedicht met een grond van diep verlangen, |
|
sunset: | Vrijdag, maart 30, 2007 09:59 |
Een terechte herkenbare vraagstelling. Mooie integere verwoording. Liefs, sunset |
|
Auteur: ReBelle | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 30 maart 2007 | ||
Thema's: |