13 april 2006 was voor mij een afschuwelijke dag,
weet je wat die dag mij bracht...
ik kreeg te horen dat mij opa was overleden.
hij is dus niet meer in het heden,
ik kan alleen maar denken aan het verleden.
hij is gestorven aan longvlieskanker.
het ging snel, veel te snel,
ik herkenden me opa niet meer
hij was stil en koud.
hij lag maar op dat bed in de woonkamer.
hij wou niet dood,
hij mocht niet dood,
hij was mijn opa hij was er altijd voor me hij snapte mij.
we hadden het samen altijd zo leuk,
we lagen samen altijd in een deuk,
gezellig stoeien.
op de camping samen skeeleren,
en samen fietsen en boodschappen voor oma doen,
dat kan nu allemaal niet meer, niet nog een keer....
ik mis u..,
hij was maar 59 jaar....