Niemand kan de geheimen begrijpen
Die ik moet verbergen
Gevoelens die men leven kapot maken
Waarvan ik dacht dat het wel weg zou gaan
Maar ik kan de herinneringen niet uitwissen
Ze dachten dat het één grote leugen was
Maar in al mijn leugens zat een hele hoop waarheid
Geheimen die ik voor me hield
Omdat er niemand was om m’n hand vast te houden
Ik zou willen dat al mijn fouten
Weer goed zouden kunnen zijn
Maar het is te laat, omdat alles al kapot is
Ik voel de bliksem door mijn lichaam trillen
En de tranen in mijn ogen branden
Ik probeer mezelf in slaap te wiegen
Met de liedjes die jij steeds voor me zong
Maar jouw stem vervaagt steeds meer in mijn geheugen
En ons geluk is al lang verleden tijd