Vol levenslust volgde jij je pad.
Waarin jij iedereen verwelkomde die jij lief had.
Soms had jij je slechte dagen, en was er weinig dat jou kon behagen.
Dan liet jij duidelijk merken dat jij er geen zin in had.
Maar zodra jouw bui was omgeslagen, kon jij veel verdragen.
Wij hebben ontzettend veel lol & plezier met elkaar gehad.
En ook een goed gesprek was jij nooit zat.
Had een van ons een dipje, dan bespraken we dat met elkaar.
Soms boos, en soms huilen, maar altijd bij elkaar kunnen schuilen.
Nu is dat niet langer mogelijk, voorbij, voor altijd.
Je werd ernstig ziek, wat uiteindelijk jouw laatste strijdt zou zijn.
Na een kort, maar zwaar gevecht, heb jij het moeten opgeven.
Maar in mijn hart zul jij altijd voortleven!!