eindeloos lange gesprekken praten
en nog niks in de gaten
ik vraag me af of je weet hoe ik echt ben
bang, dat ik mezelf amper ken
als ik echt doe zoals je zecht dat het is
maar je hebt het mis
ik koester geen haat voor jullie
heb geen doodswensen
in tegenstelling tot somige mensen
die hadden allang een keer opgehouden
met alles goedpraten en toelaten
zo ben ik niet, nooit geweest ook
elke keer laat ik weer over mij heen lopen
liefde kan ik niet kopen
moet ik krijgen
niet verdienen, gewoon zo zijn diep van binnen
ik hoopte van jullie,
dat blijkt te moeilijk te zijn
en nu ben ik het zat om te blijven proberen
zal het toch nooit leren
hoe jullie werkenen wat ik moet doen
want waar is die arm om me heen of een zoen
en neej inderdaat ik wil het nu niet meer
zou niet weten hoe daar mee om te gaan
zie mezelf al staan
verdwaast en in de steek gelaten
neej blijf dromen
maar het zal nu niet meer goedkomen
het kan niet goedgaan
niet met z`n allen in een huis
niet zamen, want dat bestaat niet
het is jullie drie en die ene
die ene ik die daar alleen blijft zitten
niet begrijpend,
niet begrepen
en ik wou dat ik het kon redden
ik had de kans met 2 handen vastgegrepen
als ik hem tenminste had gekregen
maar jullie lijken niet te willen
ik stop met de elende van het leven tillen
ben moe gedaan van het dragen
het is mijn tijd om in de zon te lopen
en eens gewoon te genieten
zonder zorgen, over morgen
zonder vrees voor de volgende stap
nu kies ik voor mij
geen wij die tog niet loopt
dat is voorbij

en zelf als jullie me dan haten
houd wel in de gaten
ik houd iniedergeval van jullie
en al zeg ik dat niet snel
het is er wel