Postnatale depressie
Maak je over mij maar geen zorgen
die zeven sloten waarin ik lig sluiten prima aan
bijde toekomstvisie die je van me had
Waak niet over het kweken van begrip
niet worden begrepen is deel van een tactiek
jouw buitenspelval krijgt me ook niet van dat pad
Zwijg liever over de woorden die ik ontuitgesproken laat
De illussie dat ik veranderen kan wat in je ogen staat bebeiteld lijk ijdel
ik ben niet in staat nog toverspreuken te fabriceren van je onafgemaakte zinnen
Overlopen en van kamp wisselen is een optie
laat het tot je doordringen dat wat er ook gebeurt geen schijn van kans
maak je door je vrienden op te zadelen met gevolgen van je roekeloosheid in beminnen
We denken dat we eruit zullen komen
als een postnatale bevalling
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2007 | ||
| Thema's: | ||