voor een wolk van een kerel...
nu jij daar ligt
gewenteld in een wolkje
van eeuwige dromen,
verkennen tranen onze wangen
verlangend naar jou...
naar vroeger toen je lach
ieders hart verwarmen kon,
naar de momenten dat je
samen met je mama speelde,
naar alle mooie uren
die jij met ons deelde...
We missen je Jonas,
en er gaat geen dag voorbij
dat ik niet aan je denk...
-x-
Voor Jonas 01/08/1987-20/01/2002,
die ondanks zijn tekorten
toch menig mensenhart wist te bekoren.
-x-
gewenteld in een wolkje
van eeuwige dromen,
verkennen tranen onze wangen
verlangend naar jou...
naar vroeger toen je lach
ieders hart verwarmen kon,
naar de momenten dat je
samen met je mama speelde,
naar alle mooie uren
die jij met ons deelde...
We missen je Jonas,
en er gaat geen dag voorbij
dat ik niet aan je denk...
-x-
Voor Jonas 01/08/1987-20/01/2002,
die ondanks zijn tekorten
toch menig mensenhart wist te bekoren.
-x-
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Dinsdag, februari 05, 2002 09:37 |
| Blijf hem trouw, Insomnia. Hij is en blijft een deel van jou zelf. Het goede in hem zal je troosten. Een droevig gedicht waar ik niets op durf aan te merken. Want het voelt zo diep en echt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: insomnia | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||