Verre landen.



Ik heb je nooit echt goed gekent. Ik heb je nooit ontmoed.
Wij zijn nooit samen geweest in menselijke emotie.
Wij hebben nooit gedeelt.
Je bent de vader van mijn vrouw.

Je was een stille man met gedachten.
Je was een man met principes.
Jij was de reus die nooit verging.

Nu ik je zie liggen zo vredig en stil en slapend voor eeuwig.
Kan ik het niet geloven dat dit me kraakt.....diep van binnen.

Ik wou je nog zo veel vertellen en delen wat ik voelde.
Maar je poorten naar je hart waren steeds gesloten.

Je was de vader van mijn vrouw.
De man die er niet meer is.

Ga nu maar naar je paradijs , en rust maar
Het gaat je goed en reis maar.... naar verre landen


vins