Opa
We liepen samen dikwijls langs door de bossen
Door bossen waar geen mens zich ooit begaf
Op plaatsen overdekt met gras en mossen
Kijken naar de paarden in hun draf
En daarna vaak iets lekkers met hem eten
Ja, die tijd, die tijd die was zo fijn
Ik zal die tijd echt nooit meer vergeten
Het was een genot om bij hem te zijn
Ik heb veel van hem geleerd
Maar die tijd is nu voorbij
Hij is weer terug naar zijn moeder, de grond
Dat maakt de cyclus weer rond
Want uit haar is hij verschenen
En tot haar is hij wedergekeerd