ik opende mijn hart en toonde mijn ik
mijn zwakte is dat ik teveel gaf
sterren herinneren mij het echte verleden
ik opende mijn hart om eens te voelen
hoe het leven is
ga toch, ik wil jouw pijn niet
al wat ik kan zeggen, is wat ik voel
ik volgde mijn eigen advies, speelde het je door
ik zag je verdrinken, reikte je mijn hand
je weigerde,zakte dieper
en verdween uit zicht
ga toch, je verdronk
ik probeerde je toch te helpen
maar je begreep het niet
ga, voor je jezelf bezeerd
ik moet verder met mijn leven
weet niet of het lukt, maar moet proberen
het leven te voelen zoals het is
mijn zwakte is, dat ik teveel wil
het heden is echt, en ik opende mijn hart
je zag, voelde, en je ging
en ik opende mijn hart
enkel om te voelen
Windwhisper: | Dinsdag, april 03, 2007 06:52 |
Kevin goede morgen, zo ontroerend jouw gedicht, zo droef maar ook zo warm Liefs Cobie Kuzz |
|
jantje maan: | Dinsdag, april 03, 2007 00:27 |
mooi neergezet graag gelezen groetjes marc |
|
lonely 1: | Dinsdag, april 03, 2007 00:14 |
kun je eigenlijk teveel geven? je kan toch maar je hand reiken aan wie ze nodig heeft maar de keuze of ze die willen aanvaarden is aan hen , jij kan je hart maar openstellen, liefs en xxxjes en tot binnenkort, hilde |
|
Auteur: peersmans | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 03 april 2007 | ||
Thema's: |