Onverzettelijk
Aasgieren cirkelen in lage wolken
vallen de stenen op de hoofden
dikke verbandtrommels verbloemen
openstaande gapende monden
De droogte ligt als nerts om de nek
het vel springt van de botten en
Neemt de vlucht langs de tochtige
boulevards langs de zee van onze ziel
We staan uitgebreid te wachten
op een noodlot dat we kochten
via call-tv
Kom ons maar halen wij zien dit
als ons dagelijks werk we ver-
zetten niets
Reacties op dit gedicht
| Ebelientje: | Dinsdag, april 03, 2007 11:06 |
| Een pracchtig gedicht mna voor al dat vel die van de botten springt en zo. Je hebt een mooie schrijfstijl xxxxxxxxxxx |
|
| sunset: | Dinsdag, april 03, 2007 10:53 |
| Wohw. rakend stilmakend overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2007 | ||
| Thema's: | ||